بررسی رابطه بین همرهنگی، تشخص‏طلبی و طبقه اجتماعی- اقتصادی با میزان مدگرایی (مورد مطالعه: دانشجویان کارشناسی دانشگاه تبریز)

هدف پژوهش حاضر بررسی میزان گرایش به مد در بین دانشجویان دانشگاه تبریز و میزان تأثیر دو انگیزه اصلی مدگرایی، یعنی همرنگی و تشخص‏طلبی بر آن است. در این رابطه به نقش تعدیل‏گر طبقه اجتماعی- اقتصادی بر انگیزه مدگرایی نیز توجه شده است زیرا به نظر می رسد که مدگرایی در بین طبقات مختلف، معانی متفاوتی داشته باشد. در این راستا، 382 نفر از دانشجویان به صورت نمونه گیری طبقه ای (بر حسب دانشکده/ جنسیت) انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته مورد بررسی قرار گرفتند و از نرم افزارهای spss و lisrel برای تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که میانگین مدگرایی در بین پاسخگویان در سطح پایین تر از حد متوسط قرار دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیرهای تشخص‏طلبی و همرنگی توانسته اند 45/0 از تغییرات مدگرایی را تبیین کنند. بر طبق نتایج تحلیل مسیر، رابطه معنادار و مثبتی بین همرنگی و تشخص‏طلبی با مدگرایی وجود دارد. تأثیرات کلی طبقه اجتماعی اقتصادی بر مدگرایی به دلیل تأثیرات آن بر همرنگی و تشخص‏طلبی، مثبت می باشد و انگیزه مدگرایی در دانشجویان طبقات بالا، تشخص‏طلبی و در دانشجویان طبقات پایین همرنگی است.